|
Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Bractwo introligatorów swój statut uzyskało w 1574 r.
Szczególowe warunki jakie należało spełnić, aby zostać członkiem cechu wymieniono w statucie:
Kto chce bratem w cechu zostać, musi dwa lata za towarzysza u majstra zostać. Poza tym musi oprawić sześć ksiąg niżej opisanych: naprzód księgę pod tytułem Modus symbolicus in folio majori, z brzegami czerwonymi, z narożnikami, z klauzurą i tytułami na skórze. Drugą, Agendę, in quatro, w świnią skórę z czerwonymi brzegami. Trzecią, Missalae Romanum, in folio majori w skórę czerwoną, swoją ręką własną wyfarbowaną, z brzegami złotymi. Czwartą, Breviarium Romanum, in quatro, w skórę także czerwoną, swoją własną ręką wyfarbowaną. Piątą - dziennik dokoła oberżnięty złocisto, z klauzurami w kusz oprawny. Szóstą, Processele, ze złotymi brzegami, żłobkowaną w czerwoną skórę, klejoną z narożnikami i klauzurami. Gdyby się trafił majstrowski syn bractwa tego, takowy połowę sztuk robić będzie.
Źródła[]
- „W dawnym Poznaniu”, Z. Boras, L. Trzeciakowski, Wydawnictwo Poznańskie, 1969