Poznańska Wiki
Poznańska Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
 
<place lat="52.41251450" lon="16.94666720" width="300" zoom="16" />
 
<place lat="52.41251450" lon="16.94666720" width="300" zoom="16" />
 
[[Plik:Miecz_świętego_Piotra.jpg|thumb|300px|[[Miecz św. Piotra]] - najcenniejszy z eksponatów muzeum]]
 
[[Plik:Miecz_świętego_Piotra.jpg|thumb|300px|[[Miecz św. Piotra]] - najcenniejszy z eksponatów muzeum]]
  +
[[Plik:Muzeum_Archidiecezjalne_filiżanka.jpg|thumb|300px|Ciekawostka ze zbiorów Muzeum - filiżanka z zastawką do wąsów]]
   
'''Muzeum Archidiecezjalne''' - muzeum znajdujące się obecnie niedaleko [[Katedra|Katedry]], w budynku dawnej [[Akademia Lubrańskiego|Akademii Lubrańskiego]]. Jest jednym z pierwszych muzeów w Poznaniu - działa od [[1894]] roku.
+
'''Muzeum Archidiecezjalne''' - muzeum znajdujące się obecnie niedaleko [[Katedra|Katedry]], w budynku dawnej [[Akademia Lubrańskiego|Akademii Lubrańskiego]]. Jest jednym z pierwszych muzeów w Poznaniu - działa od [[1894]] roku. W czasie swej historii wielokrotnie zmieniało miejsce ekspozycji.
   
Założone przez arcybiskupa [[Florian Stablewski|Floriana Stablewskiego]], które intencją było, aby w Muzeum {{Cytat|znalazły bezpieczne i odpowiednie pomieszczenie wszystkie bez wyjątku działy sztuki kościelnej jak: stare obrazy, rzeźby, przedmioty ze złota, srebra, cyny, miedzi i mosiądzu, ze szkła i kości, dawne emalie, starożytne materie, tkaniny, hafty, a dalej okazy stolarszczyzny kościelnej, wyroby ślusarskie i kowalskie, słowem wszelkie zabytki minionej przeszłości, czysto artystyczną czy historyczną wartość mające.}}
+
Zostało założone przez arcybiskupa [[Florian Stablewski|Floriana Stablewskiego]], które intencją było, aby w Muzeum {{Cytat|znalazły bezpieczne i odpowiednie pomieszczenie wszystkie bez wyjątku działy sztuki kościelnej jak: stare obrazy, rzeźby, przedmioty ze złota, srebra, cyny, miedzi i mosiądzu, ze szkła i kości, dawne emalie, starożytne materie, tkaniny, hafty, a dalej okazy stolarszczyzny kościelnej, wyroby ślusarskie i kowalskie, słowem wszelkie zabytki minionej przeszłości, czysto artystyczną czy historyczną wartość mające.}}
   
 
== Historia ==
 
== Historia ==
Linia 23: Linia 24:
 
Klasztor jednak, wraz z powiększającymi się zbiorami muzeum, okazał się za ciasny. Pojawił się więc pomysł zaprezentowania eksponatów w [[Zamek Cesarski|Zamku Cesarskim]]. Został on zrealizowano w postaci ekspozycji trwającej w latach [[1924]] - [[1929]].
 
Klasztor jednak, wraz z powiększającymi się zbiorami muzeum, okazał się za ciasny. Pojawił się więc pomysł zaprezentowania eksponatów w [[Zamek Cesarski|Zamku Cesarskim]]. Został on zrealizowano w postaci ekspozycji trwającej w latach [[1924]] - [[1929]].
   
Po wybuchu II wojny światowej zbiory Muzeum zarekwirowano i rozwieziono. Część z nich trafiła do reaktywowanego z czasów pruskich [[Kaiser Friedrich Museum]], resztę zmagazynowano w [[Katedra|katedrze]] i w innych kościołach miasta i okolic. W zawierusze wojennej część zbiorów zaginęła.
+
Po wybuchu II wojny światowej zbiory Muzeum zarekwirowano i rozwieziono. Część z nich trafiła do reaktywowanego z czasów pruskich [[Kaiser Friedrich Museum]], resztę zmagazynowano w [[Katedra|katedrze]] i w innych kościołach miasta i okolic. W zawierusze wojennej część zbiorów zaginęła.
   
 
=== Po roku 1945 ===
 
=== Po roku 1945 ===
   
Po roku [[1945]] Muzeum nie było otwarte dla publiczności. Dopiero w roku [[1964]] arcybiskup [[Antoni Baraniak]], po rozdzieleniu Muzeum od Archiwum Diecezjalnego, nakazał przygotować muzealne zbiory do pokazania.
+
Po roku [[1945]] Muzeum nie było otwarte dla publiczności. Dopiero w roku [[1964]] arcybiskup [[Antoni Baraniak]], po rozdzieleniu Muzeum od Archiwum Diecezjalnego, nakazał przygotować muzealne zbiory do pokazania.
   
W roku [[1991]] na cele ekspozycyjne zaadoptowano budynek dawnego wikariatu katedralnego przy [[Ulica Księdza Ignacego Posadzego|ulicy ks. Posadzego]] 2. Dążono jednak do tego, aby zbiory muzealne prezentować w idealnie nadającym się do tego miejscu - w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Cel ten udało się osiągnąć 13 września [[2007]] r., gdy uroczyście otwarto Muzeum z dawnymi zbiorami, ale w nowej szacie i z nowym programem.
+
W roku [[1991]] na cele ekspozycyjne zaadoptowano budynek dawnego wikariatu katedralnego przy [[Ulica Księdza Ignacego Posadzego|ulicy ks. Posadzego]] 2. Dążono jednak do tego, aby zbiory muzealne prezentować w idealnie nadającym się do tego miejscu - w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Cel ten udało się osiągnąć 13 września [[2007]] r., gdy uroczyście otwarto Muzeum z dawnymi zbiorami, ale w nowej szacie i z nowym programem.
   
 
== Miecz św. Piotra ==
 
== Miecz św. Piotra ==

Wersja z 11:25, 19 maj 2013

Muzeum Archidiecezjalne
Akademia Lubranskiego
Rok założenia: 1894
Otwarte: Wtorek-piątek:
10-17

Soboty:
9-15
Niedziele i święta:
nieczynne

<place lat="52.41251450" lon="16.94666720" width="300" zoom="16" />

Miecz świętego Piotra

Miecz św. Piotra - najcenniejszy z eksponatów muzeum

Muzeum Archidiecezjalne filiżanka

Ciekawostka ze zbiorów Muzeum - filiżanka z zastawką do wąsów

Muzeum Archidiecezjalne - muzeum znajdujące się obecnie niedaleko Katedry, w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Jest jednym z pierwszych muzeów w Poznaniu - działa od 1894 roku. W czasie swej historii wielokrotnie zmieniało miejsce ekspozycji.

Zostało założone przez arcybiskupa Floriana Stablewskiego, które intencją było, aby w Muzeum

znalazły bezpieczne i odpowiednie pomieszczenie wszystkie bez wyjątku działy sztuki kościelnej jak: stare obrazy, rzeźby, przedmioty ze złota, srebra, cyny, miedzi i mosiądzu, ze szkła i kości, dawne emalie, starożytne materie, tkaniny, hafty, a dalej okazy stolarszczyzny kościelnej, wyroby ślusarskie i kowalskie, słowem wszelkie zabytki minionej przeszłości, czysto artystyczną czy historyczną wartość mające.

Historia

Muzeum początkowo mieściło się w klasztorze Sióstr Karmelitanek (w miejscu tym obecnie przebiega trasa Chwaliszewska). Mury klasztorne znakomicie służyły jako miejsce schronienia i eksponowania dla świeżo zbieranych dzieł sztuki.

Wiek XX

Klasztor jednak, wraz z powiększającymi się zbiorami muzeum, okazał się za ciasny. Pojawił się więc pomysł zaprezentowania eksponatów w Zamku Cesarskim. Został on zrealizowano w postaci ekspozycji trwającej w latach 1924 - 1929.

Po wybuchu II wojny światowej zbiory Muzeum zarekwirowano i rozwieziono. Część z nich trafiła do reaktywowanego z czasów pruskich Kaiser Friedrich Museum, resztę zmagazynowano w katedrze i w innych kościołach miasta i okolic. W zawierusze wojennej część zbiorów zaginęła.

Po roku 1945

Po roku 1945 Muzeum nie było otwarte dla publiczności. Dopiero w roku 1964 arcybiskup Antoni Baraniak, po rozdzieleniu Muzeum od Archiwum Diecezjalnego, nakazał przygotować muzealne zbiory do pokazania.

W roku 1991 na cele ekspozycyjne zaadoptowano budynek dawnego wikariatu katedralnego przy ulicy ks. Posadzego 2. Dążono jednak do tego, aby zbiory muzealne prezentować w idealnie nadającym się do tego miejscu - w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Cel ten udało się osiągnąć 13 września 2007 r., gdy uroczyście otwarto Muzeum z dawnymi zbiorami, ale w nowej szacie i z nowym programem.

Miecz św. Piotra

W skarbcu Muzeum przechowywany jest legendarny miecz św. Piotra, będący najcenniejszym eksponatem instytucji[1].

Źródła