Ulica Półwiejska

Długość:	675 m
Czas powstania:	1797
Dzielnice:	Stare Miasto
Zakres numerów:	2-33, 35, 37, 39, 41-43, 45, 47
Kody pocztowe:	61-885 61-886 61-887 61-888
Zdjęcia:	zobacz pełną galerię

Ulica Półwiejska - 1950 — Ulica w roku 1950. Widoczne torowisko tramwajowe (rozebrane w roku 1972)

Półwiejską nazwano, lubo teraz na taką nazwę nie zasługuje, od początku bowiem do końca widzisz nieprzerwany szereg kamienic po większej części prawie dwu- lub trzypiętrowych

Przechadzki po mieście, Marceli Motty

Patriplatz — Z lewej strony Półwiejska. Widok z Placu Wiosny Ludów

Ulica Półwiejska - biegnie od Placu Wiosny Ludów do ulicy Królowej Jadwigi. Jej przedłużeniem w kierunku południowym jest ulica Górna Wilda.

Przynależność[]

Ulica/plac należy^[1] do rejonu:

samorządu lokalnego Stare Miasto;
Szkoły Podstawowej nr 75 i Szkoły Podstawowej nr 82 oraz Gimnazjum nr 1 i Gimnazjum nr 2;
parafii Bożego Ciała i parafii Świętego Marcina;
obwodów wyborczych okręg I obwód 9, okręg I obwód 10, okręg I obwód 12 i okręg I obwód 11;
obwodów wyborczych do rad osiedli okręg I-Stare Miasto obwód 3 i okręg I-Stare Miasto obwód 5;
komisariatu Stare Miasto rewir I rejon 5.

Historia[]

Średniowiecze[]

Wokół średniowiecznego Poznania zamkniętego w murach miejskich, przy południowym trakcie handlowym w kierunku Wrocławia, usadowiły się liczne osady. Część południowej obecnej ulicy stanowiła osada przedmieścia Półwieś, część północna — bliżej bramy Wrocławskiej — była osiedlem kołodziejskiem, zwanym „Stelmachy“. W XV wieku osada „Półwieś” została zabudowana folwarkami i dworkami należącymi do najbogatszych mieszczan i rzemieślników. W części północnej (przy Bramie Wrocławskiej) stanął szpital i kościół św. Krzyża.

Po 1793 r[]

Taki stan rzeczy zachował się do rozbioru Polski (1793 r.) oraz wielkiego pożaru Poznania (1803 r.). Wówczas z inicjatywy władz pruskich nastąpiła regulacja przebiegu ulic. Ich nazwy oddają dawny charakter miejsca związany z obecnością sadów, ogrodów i łąk takie pół miasto pół wieś i stąd kiedy osadę w roku 1797 roku włączono do granic miasta, jej główną ulicę nazwano oficjalnie ulicą Półwiejską.

Po 1828 r.[]

Poznań, obecne śródmieście, znowu znalazł się znowu wewnątrz ciasnego pierścieniu fortyfikacji pruskich twierdzy poligonalnej. Ulica Półwiejska została zabudowana wysokimi, czynszowymi kamienicami i zmieniła charakter na miejską ulicę zostawiając tylko nazwę. W 1876 r. bracia Huggerowie wznieśli na końcu ulicy browar, a pod koniec XIX w. poprowadzono tędy tramwaj konny łączący centrum z Bramą Wildecką. Ulica Półwiejska zamieszkana przez kupców i rzemieślników pełniła funkcję handlową i miała skromniejszy wystrój architektoniczny, niż sąsiednie ulice – Ogrodowa, Kwiatowa, Placu Wiosny Ludów...

Lata międzywojenne[]

W tym okresie Półwiejska była zamieszkiwana głównie przez rzeźników iurzędników. Znajdowało się też przy niej wiele restauracji i jadłodajni.

Pod koniec lat 20. ulica stała się miejscem kryminalnej sensacji. Pod progiem domu nr 35 znaleziono rozkładające się zwłoki gońca bankowego, który w 1923 r. zaginął bez wieści z większą sumą pieniędzy. Okazało się, że został zamordowany przez szwagra, który z braku nadziei na lepsze życie zrabował pieniądze i uciekł z ukochaną do Francji. Historię tę odświeżył Krzysztof Smura w swojej książce „Tajemnica Starego Browaru”.

Po 1945[]

25 kwietnia 1951 r. ulica Półwiejska została połączona z Daszyńskiego i za patrona otrzymała Feliksa Dzierżyńskiego. Nowa ulica biegła od placu Wiosny Ludów, obecną 28 Czerwca 1956 r. aż do granic miasta. Swą historyczną nazwę ulica odzyskała 28 września 1979 r^[2].

Bimba na Półwiejskiej[]

Od 1896 do 1970 roku kursowały Półwiejską bimby jadące z centrum na Wildę. Ciasnota, wynikająca z dwutorowej trasy biegnącej dość wąską ulicą, była przyczyną licznych wypadków z udziałem pieszych i tramwajów.

Był to najbardziej niebezpieczny fragment sieci tramwajowej, swoją historią siegający czasów tramwaju konnego. Po jego zamknięciu 26 lipca 1970 roku tramwaje z Wildy do śródmieścia skierowano Ulicą Strzelecką^[3] oraz rozpoczęto przygotowania do realizacji, nigdy nieukończonego, projektu Trasy Piekary. Torowisko na Półwiejskiej rozebrano w roku 1972.

Obecnie[]

Od lat 90. XX wieku ulica zamieniła się w deptak z ograniczonym ruchem samochodowym, deptak między centrami handlowymi – Starym Browarem i Kupcem Poznańskim między Placem Wiosny Ludów i Placem Andersa, międzyPomnikami Cegielskiego i Starego Marycha a Cyryla Ratajskiego

Oprócz tych dużych dwóch galerii handlowych jest tu szereg wiele różnych sklepików, markowych, mniej markowych , ciekawych, mniej ciekawych.. prawie zawsze ruch tu wielki, ludzie różni,

Przy ulicy

Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tej sekcji.
Nie dodawaj tutaj obiektów - załóż nową stronę z obiektem, który chcesz dodać i w kategoriach podaj wszystkie ulice przy których się znajduje. Obiekt automatycznie pojawi się pod mapką ulicy.
Komunikat o braku wyników oznacza, że nie ma jeszcze strony obiektu znajdującego się przy danej ulicy.

Odśwież listę obiektów

Wczytywanie mapy…