Collegium Minus (dawna Akademia Królewska)
|
Ten dynks trzeba narychtować, tej! Potrzebujemy twojej pomocy przy edycji tego artykułu. Rozwiń treść i opisy, dodaj linki, wgraj ilustracje. |
Collegium Minus - reprezentacyjny gmach Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza przy ul. Wieniawskiego i pl. Mickiewicza.
Historia[]
Przez pierwsze lata działała tu pruska Akademia Królewska, którą otwarto 4 listopada 1903 roku. Wykłady odbywały się początkowo w wynajętych salach Biblioteki Cesarsko-Wilhelmowskiej (ob. Biblioteka Główna UAM przy ul. Ratajczaka). Dopiero w 1910 roku przeniesiono uczelnię do neorenesansowego gmachu przy obecnej ulicy Wieniawskiego 1. Akademia Królewska kształciła głównie młodzież niemiecką. Po dziewięciu latach, w maju 1919 roku, w obiekcie zaczęła funkcjonować Wszechnica Piastowska, późniejszy Uniwersytet Poznański, który od 1955 roku znany jest pod nazwą Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. W auli Uniwersytetu odbył się w dniach 21.06 – 7.07 1946 r. proces byłego namiestnika tzw. „Kraju Warty”, Arthura Greisera i zakończył się wydaniem wyroku śmierci przez powieszenie. Była to ostatnia publicznie wykonana egzekucja w Polsce. Miała miejsce 21 lipca 1946 r. na stokach Fortu Winiary (dzisiaj Cytadeli).
Architektura[]
Reprezentacyjny gmach Collegium Minus oraz przylegający doń budynek szkolny wybudowano w stylu „niemieckiego renesansu” powstał w 1910 roku dla pruskiej Akademii Królewskiej. Projekt Edwarda Fürstenaua.
Forma gmachu wyróżnia się oryginalnym stylem północnego renesansu niemieckiego. Polega on na połączeniu kościelnego schematu bryły i wnętrza typowego dla protestanckich zborów emporowych z kształtem ujętej wieżami bryły renesansowego pawilonu zabawowego. Na fasadzie we wnękach między oknami trzeciej kondygnacji, ustawione są dwie rzeźby berlińskiego twórcy P. Bechera, symbolizujące Naukę i Sztukę. W środkowym polu plafonu (aktualnie nieistniejącego), akcentował pierwszorzędną rolę muzyki dla krzepienia ducha narodu niemieckiego.
W 1918 roku podczas pożaru spłonęła wieżowa wystawka pośrodku kalenicy dachu budynki auli budowana była, jako platforma dla obserwatorium astronomicznego. Dotąd nie została odbudowana. Na miejscu inicjałów Wilhelma II i pruskiego godła państwowego pojawiły się emblematy uniwersytetu i polski orzeł. Najbardziej okazałymi wnętrzami gmachu są dwie duże aule: Aula Uniwersytecka i Sala Lubrańskiego. W Auli Uniwersyteckiej odbywają się uroczystości akademickie oraz koncerty, słynie ze znakomitej akustyki. W 1947 roku został zmieniony wystrój malarski, kiedy to Wacław Taranczewski wymalował nowy plafon - przedstawiający rydwan Apollina, dziewięć muz i porwanie Europy a Marian Szamańda i Tadeusz Łakomski – wyobrażenia muzyczne.
Przed gmachem odsłonięto 8 maja 2010 ławeczka pomnik ławeczka Heliodora Święcickiego, pierwszego rektora UAM,
Współcześnie[]
Budynek zajmuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza - znajduje się tu rektorat uczelni, a historię UAM przypominają umieszczone w holach tablice.
Dowiedz się więcej w: Aula Uniwersytecka
Galeria[]
