Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki

Marceli Motty tablica

Tablica pamiątkowa poświęcona Mottemu

Marceli Motty tablica cmentarz

Grób Marcelego Mottego na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan

Quote3  Pan Motty wybrał się za Wartę,

gdzie łąki świeże i otwarte,
a tutaj - prawda to czy żarty -
przy domu stoi dom!
Pojechał przeto na Golęcin,
a tu mu dźwig pod nosem skręcił! -
cóż to się dzieje, wszyscy święci...

Małżonko, gdzie jest brom?
  Quote2
fragment z „Przechadzka z panem Mottym”[1]

Marceli Motty - nauczyciel, działacz społeczny, pisarz urodzony w Poznaniu w spolszczonej rodzinie francuskiej.

Praca dydaktyczna i społeczna[]

Motty ukończył gimnazjum św. Marii Magdaleny. Od czasów gimnazjalnych związany był bliską przyjaźnią z Hipolitem Cegielskim, który poślubił siostrę Mottego - Walentynę. Studiował filologoię klasyczną i filozofię w Berlinie. W 1840 roku uzyskał doktorat.

Pracował jako pedagog w latach 1843-1896, nauczał m.in. w Gimnazjum św. Marii Magdaleny. W 1846 roku, wraz z Cegielskim, opuścił tę szkołę w ramach protestu przeciwko decyzji władz pruskich nakazującej dokonanie rewizji w kwaterach uczniów, tak tłumacząc swoją decyzję:

Lepiej stracić posadę i pieniądze, niż honor i poważanie uczciwych ludzi

Działał również w Towarzystwie Pomocy Naukowej i Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk.

Marceli Motty zmarł 17 stycznia 1898 roku w Poznaniu, spoczywa w rodzinnej kwaterze na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na stoku Wzgórza Św. Wojciecha.

Przechadzki po mieście[]

Motty znany jest przede wszystkim ze zbioru felietonów „Listy Wojtusia z Zawad” (felietony z lat 1865-1867) oraz z „Przechadzek po mieście”, które stanowią oryginalny w formie i niezwykle dokładny opis życia, obyczajów, znanych mieszkańców i samego miasta oraz jego okolic w XIX wieku. Wydawnictwo to jest wręcz niezbędnikiem dla przewodników i osób pragnących zgłębić historię ówczesnego Poznania i Wielkopolski, nie powinno więc dziwić, iż Motty jest patronem poznańskich przewodników PTTK, którzy to ufundowali swojemu patronowi w 1988 roku tablicę pamiątkową.

Przechadzki były początkowo publikowane w formie felietonów w Dzienniku Poznańskim w latach 1888-91. Bardzo się wszystkim podobały, wydrukowano je więc i wydano w pięciu tomikach niewielkiego formatu, które szybko zniknęły z półek księgarskich. Na następne wydanie poznaniacy czekali ponad pół wieku. Książka, która ukazała się w 1957 roku, była już jednak inna, bo opatrzono ją komentarzem, a przede wszystkim obszernymi, niezwykle cennymi przypisami autorstwa Zdzisława Grota. Obecnie dostępne jest dwutomowe wydanie Przechadzek po mieście, które ukazało się w serii Wznowień Biblioteki Kroniki Miasta Poznania.

Upamiętnienia[]

Źródła[]

Advertisement