Poznańska Wiki
Advertisement
Poznańska Wiki
Muzeum Archidiecezjalne
Akademia Lubranskiego
Rok założenia: 1894
Otwarte: Wtorek-piątek:
10-17

Soboty:
9-15
Niedziele i święta:
nieczynne

Dojazd: 3 4 8 16 17 201 67 100 232 233 911
Wczytywanie mapy…
Miecz świętego Piotra

Miecz św. Piotra - najcenniejszy z eksponatów muzeum

Muzeum Archidiecezjalne filiżanka

Ciekawostka ze zbiorów Muzeum - filiżanka z zastawką do wąsów

Muzeum Archidiecezjalne - muzeum znajdujące się obecnie niedaleko katedry, w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Jest jednym z pierwszych muzeów w Poznaniu - działa od 1894 roku. W czasie swej historii wielokrotnie zmieniało miejsce ekspozycji. Obecnym dyrektorem muzeum jest ks. dr Wiesław Garczarek, proboszcz parafii św. Józefa Rzemieślnika w Nowej Wsi.

Zostało założone przez arcybiskupa Floriana Stablewskiego, które intencją było, aby w Muzeum

znalazły bezpieczne i odpowiednie pomieszczenie wszystkie bez wyjątku działy sztuki kościelnej jak: stare obrazy, rzeźby, przedmioty ze złota, srebra, cyny, miedzi i mosiądzu, ze szkła i kości, dawne emalie, starożytne materie, tkaniny, hafty, a dalej okazy stolarszczyzny kościelnej, wyroby ślusarskie i kowalskie, słowem wszelkie zabytki minionej przeszłości, czysto artystyczną czy historyczną wartość mające.

Historia[]

Muzeum początkowo mieściło się w klasztorze Sióstr Karmelitanek (w miejscu tym obecnie przebiega trasa Chwaliszewska). Mury klasztorne znakomicie służyły jako miejsce schronienia i eksponowania dla świeżo zbieranych dzieł sztuki.

Wiek XX[]

Klasztor jednak, wraz z powiększającymi się zbiorami muzeum, okazał się za ciasny. Pojawił się więc pomysł zaprezentowania eksponatów w Zamku Cesarskim. Został on zrealizowano w postaci ekspozycji trwającej w latach 1924 - 1929.

Po wybuchu II wojny światowej zbiory Muzeum zarekwirowano i rozwieziono. Część z nich trafiła do reaktywowanego z czasów pruskich Kaiser Friedrich Museum, resztę zmagazynowano w katedrze i w innych kościołach miasta i okolic. W zawierusze wojennej część zbiorów zaginęła.

Po roku 1945[]

Po roku 1945 Muzeum nie było otwarte dla publiczności. Dopiero w roku 1964 arcybiskup Antoni Baraniak, po rozdzieleniu Muzeum od Archiwum Diecezjalnego, nakazał przygotować muzealne zbiory do pokazania.

W roku 1991 na cele ekspozycyjne zaadoptowano budynek dawnego wikariatu katedralnego przy ulicy ks. Posadzego 2. Dążono jednak do tego, aby zbiory muzealne prezentować w idealnie nadającym się do tego miejscu - w budynku dawnej Akademii Lubrańskiego. Cel ten udało się osiągnąć 13 września 2007 r., gdy uroczyście otwarto Muzeum z dawnymi zbiorami, ale w nowej szacie i z nowym programem.

Zabytki[]

Miecz św. Piotra[]

W skarbcu Muzeum przechowywany jest legendarny miecz św. Piotra, będący najcenniejszym eksponatem instytucji[1].

Kolekcje:[]

  • pań Heleny i Wiesławy Cichowicz składająca się eksponatów sztuki ludowej, kolekcja szkła, porcelany i sreber;
  • dzieła Leona Wyczółkowskiego – akwarele, portrety, martwe natury;
  • prof. Eugeniusza Iwanoyko - obrazy na płótnie, ikony, rzeźby, meble;
  • Stanisławy i Stanisława Szułdrzyńskich - portrety rodzinne, srebra, wazony chińskie, meble;
  • pamiątki osobiste po poecie Romanie Brandstaetterze;
  • nowożytnego malarstwa i rzeźby o tematyce religijnej - dzieła malarzy takich jak: Antoni van Dyck, Jacoppo Ligozzi. Federico Baroccio, Orazio Borgiani, Guido Reni, Francesco da Ribalta, Sebastiano del Piombo, Poperini, Bartłomiej Strobel, Wlastimil Hoffman, Oskar Sosnowski, Władysław Marcinkowski czy Marcin Rożek;
  • portretów dostojników kościelnych, urzędników państwowych i postaci historycznych: Mikołaja Kopernika, Augusta III, Stanisława Augusta Poniatowskiego, Adama Mickiewicza, portrety pędzla Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego;
  • argenteriów - kielichy, pateny, cyboria, krzyże, relikwiarze, kadzielnice, dystynktoria kościelne, kielichy z Góry, Skoraszewic, monstrancje z Moraska, poznańskiej Fary, Krotoszyna, relikwiarze św. Klemensa, św. Sabiny;
  • kolekcja tkanin - ornaty, stuły, manipularze, mitry, wela, bursy, palki, polskie pasy kontuszowe, gobeliny i makaty;
  • kolekcja porcelany, szkła, sreber użytkowych - z XIX-wiecznych europejskich wytwórni;
  • duma Muzeum to kolekcja rzeźby gotyckiej. Zgromadzone tu XIV, XV i XVI - wieczne rzeźby i obrazy dają prawie pełen obraz sztuki wielkopolskiej tamtych wieków - ołtarze z Grabowa Królewskiego, Krotoszyna, Marcinek, Brodów, Gostynia, Głuchowa, Madonny z Ołoboku, Łukowa, Mądrego, Niechłodu, Piety z Jeżewa, Nowego Miasta, Ceradza, Ukrzyżowany z Dolska, Kamionnej.

Źródła[]

Galeria[]

Advertisement