(Utworzył nową stronę „thumb|300px '''Rury''' - słodkie, prostokątne, wygięte w łuk, kruche ciastka. Nazwę zawdzięczają kształtowi jaki przybierają - jakby były p...”) |
(rynek) Znacznik: sourceedit |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Rury''' - słodkie, prostokątne, wygięte w łuk, kruche ciastka. Nazwę zawdzięczają kształtowi jaki przybierają - jakby były pieczone na rurze od piecyka. Ciasto bazuje na miodzie spadziowym, karmelu i skrobi, nie zawiera jajek, tłuszczu ani mleka. Jeden z najbardziej tajemniczych poznańskich regionalizmów - próżno szukać wzmianek o pierwszym wypieku, zaś przepis jest pilnie strzeżoną tajemnicą. |
'''Rury''' - słodkie, prostokątne, wygięte w łuk, kruche ciastka. Nazwę zawdzięczają kształtowi jaki przybierają - jakby były pieczone na rurze od piecyka. Ciasto bazuje na miodzie spadziowym, karmelu i skrobi, nie zawiera jajek, tłuszczu ani mleka. Jeden z najbardziej tajemniczych poznańskich regionalizmów - próżno szukać wzmianek o pierwszym wypieku, zaś przepis jest pilnie strzeżoną tajemnicą. |
||
| − | W okresie dwudziestolecia międzywojennego rury nazywane były |
+ | W okresie dwudziestolecia międzywojennego rury nazywane były „trąbami”<ref>[http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36037,7202373,Tajemnicze_ciastka_na_cmentarzach.html Gazeta Wyborcza - „Tajemnicze ciastka na cmentarzach”]</ref>. |
== Tradycja == |
== Tradycja == |
||
| ⚫ | Tradycja rur łączy się z obchodami [[wikipedia:pl:Boże Ciało|Bożego Ciała]]. Wówczas jedyny raz w roku można było skosztować tego typowo poznańskiego wypieku. W ostatnich latach sprzedawcy rur pojawiają się przy cmentarzach w okresie Wszystkich Świętych. Zgodnie z tradycją powinny być sprzedawane z wiklinowego kosza wyścielonego białym obrusem i podawane przez papierową serwetkę. Często sprzedawane w okolicach [[Stary Rynek|Starego Rynku]]. |
||
| − | |||
| ⚫ | Tradycja rur łączy się z obchodami Bożego Ciała. Wówczas jedyny raz w roku można było skosztować tego typowo poznańskiego wypieku. W ostatnich latach sprzedawcy rur pojawiają się przy cmentarzach w okresie Wszystkich Świętych. Zgodnie z tradycją powinny być sprzedawane z wiklinowego kosza wyścielonego białym obrusem i podawane przez papierową serwetkę. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
| − | |||
<references /> |
<references /> |
||
[[Kategoria:Kuchnia regionalna]] |
[[Kategoria:Kuchnia regionalna]] |
||
[[Kategoria:Tradycja]] |
[[Kategoria:Tradycja]] |
||
| + | [[Kategoria:Wyroby lokalne]] |
||
| + | [[Kategoria:Boże Ciało]] |
||
Aktualna wersja na dzień 18:02, 20 wrz 2017
Rury - słodkie, prostokątne, wygięte w łuk, kruche ciastka. Nazwę zawdzięczają kształtowi jaki przybierają - jakby były pieczone na rurze od piecyka. Ciasto bazuje na miodzie spadziowym, karmelu i skrobi, nie zawiera jajek, tłuszczu ani mleka. Jeden z najbardziej tajemniczych poznańskich regionalizmów - próżno szukać wzmianek o pierwszym wypieku, zaś przepis jest pilnie strzeżoną tajemnicą.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego rury nazywane były „trąbami”[1].
Tradycja
Tradycja rur łączy się z obchodami Bożego Ciała. Wówczas jedyny raz w roku można było skosztować tego typowo poznańskiego wypieku. W ostatnich latach sprzedawcy rur pojawiają się przy cmentarzach w okresie Wszystkich Świętych. Zgodnie z tradycją powinny być sprzedawane z wiklinowego kosza wyścielonego białym obrusem i podawane przez papierową serwetkę. Często sprzedawane w okolicach Starego Rynku.